słowo w sercu

(Pwt 30,10-14)
Mojżesz powiedział do ludu: Będziesz słuchał głosu Pana, Boga swego, przestrzegając jego poleceń i postanowień zapisanych w księdze tego Prawa; jeśli wrócisz do Pana, Boga swego, z całego swego serca i z całej swej duszy. Polecenie to bowiem, które ja ci dzisiaj daję, nie przekracza twych możliwości i nie jest poza twoim zasięgiem. Nie jest w niebiosach, by można było powiedzieć: Któż dla nas wstąpi do nieba i przyniesie je nam, a będziemy słuchać i wypełnimy je. I nie jest za morzem, aby można było powiedzieć: Któż dla nas uda się za morze i przyniesie je nam, a będziemy słuchać i wypełnimy je. Słowo to bowiem jest bardzo blisko ciebie: w twych ustach i w twoim sercu, byś je mógł wypełnić.


Słowo w sercu

czy jest Słowo w mym sercu?

nie przekracza moich możliwości ...

a w Ewangelii o Miłosiernym Samarytaninie o tym kto jest bliźnim
tyle razy tego słuchałam, że dziś już nie umiem się skupić na tym tekście widzę go jak obrazek z katechizmu dla dzieci

a przecież to coś więcej

zacząć dzień od pytania: czego chcesz dziś Panie ode mnie? a potem przypomnieć sobie Słowo:
"Polecenie to bowiem, które ja ci dzisiaj daję, nie przekracza twych możliwości i nie jest poza twoim zasięgiem."

i tyle

czytać Słowo żeby wiedzieć, czytać by żyć pełnią życia, by być szczęśliwym człowiekiem

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Słowo Boże jest jak miecz obosieczny

(Hbr 4,12-16) Żywe jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek. Mając więc arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla /uzyskania/ pomocy w stosownej chwili. Żywe jest Słowo Boże... Im częściej je czytam tym więcej rzeczy widzę w swoim życiu. Rzeczy, które nie mogą czekać. Spraw, które gdzieś zepchnęłam na dalszy plan. Teraz widzę, że one też są ważne. Przenika moją duszę...osądza pragni
Czytaj więcej

Bóg jest sprawcą chcenia i działania

(Flp 2,12-18) Umiłowani moi, skoro zawsze byliście posłuszni, zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem nie tylko w mojej obecności, lecz jeszcze bardziej teraz, gdy mnie nie ma. Albowiem to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego] wolą. Czyńcie wszystko bez szemrań i powątpiewań, abyście się stali bez zarzutu i bez winy jako nienaganne dzieci Boże pośród narodu zepsutego i przewrotnego. Między nimi jawicie się jako źródła światła w świecie. Trzymajcie się mocno Słowa Życia, abym mógł być dumny w dniu Chrystusa, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem. A jeśli nawet krew moja ma być wylana przy ofiarniczej posłudze około waszej wiary, cieszę się i dzielę radość z wami wszystkimi: a także i wy się cieszcie i dzielcie radość ze mną! Jakie piękne słowa. Jakie prawdziwe. Bóg jest sprawcą chcenia i DZIAŁANIA ! Ty Panie dajesz siłę i moc do działania. Żeby tylko nie zabić czynu szemraniem. Przepraszam za szemrania. Tyle szemrania w moim życiu
Czytaj więcej

ucho igielne

Obraz
(Mt 19,23-30) Jezus powiedział do swoich uczniów: Zaprawdę, powiadam wam: Bogaty z trudnością wejdzie do królestwa niebieskiego. Jeszcze raz wam powiadam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego. Gdy uczniowie to usłyszeli, przerazili się bardzo i pytali: Któż więc może się zbawić? Jezus spojrzał na nich i rzekł: U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe. Komentarze mówią, że istniała brama nazwana ucho igielne. Wielbłąd, który wiózł na swoim grzbiecie towary nie mógł przez nią przejść, trzeba było zdjąć ładunek i przejść na kolanach, tak była ciasna. Zdjąć po to by iść dalej. Uwolnić się niejako. Uwolnić się od rzeczy od tego bez czego pozornie nie potrafiłabym żyć? paradoks pragniemy wolności a każdego dnia zniewalamy się coraz mocniej mam takich przyjaciół, którzy z różnych powodów nie posiadają wiele. Zawsze kiedy tam jestem uczę się tego szczęścia od nich. Są szczęśliwi. Ja głupia myślałam, że może trzeba im k
Czytaj więcej