ofiara

(Łk 21,1-4)
Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł: Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie.

Jezus widział jak ludzie przychodzili, widział jak wrzucali swe ofiary. Nie musiał patrzeć żeby wiedzieć, nie musi widzieć żeby znać nasze serce.

Nie jest strażnikiem świątynnym, nie jest kimś kto stoi i pilnuje, ale z jakiegoś powodu wie, że dawanie jest potrzebne każdemu z nas. Ofiara.



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Słowo Boże jest jak miecz obosieczny

ucho igielne

Bóg jest sprawcą chcenia i działania