jesli kto zachowa moją naukę...

J 8

⁵¹Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki". ⁵²Rzekli do Niego Żydzi: "Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy - a Ty mówisz: Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki. ⁵³Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kim Ty siebie czynisz?" ⁵⁴Odpowiedział Jezus: "Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, który Mnie chwałą otacza, o którym wy mówicie: "Jest naszym Bogiem", ⁵⁵ale wy Go nie znacie. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy - kłamcą. Ale Ja Go znam i słowa Jego zachowuję. ⁵⁶Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień - ujrzał [go] i ucieszył się". ⁵⁷Na to rzekli do Niego Żydzi: "Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?" ⁵⁸Rzekł do nich Jezus: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, JA JESTEM". ⁵⁹Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.

Jest.

Ponad czasem. JEST, nie przemija.

Jedno z Ojcem.

Trudna to była rozmowa. Nie mieściło im się w głowie to co mówił.

Mnie też się czasami nie mieści. Potrzebuję czasu by zrozumieć.

Pozwól mi Panie pytać, daj mi jeszcze czas. Wierzę, że Twoje słowo jest prawdziwe. W tym tylko różnię się od tych, z którymi wtedy rozmawiałeś.

Potrzebuję czasu by przyjąć Twoje słowo, by moje serce zrozumiało, to co rozum już wie.