jeszcze nie rozumiecie?

(Mk 8,14-21)
Uczniowie Jezusa zapomnieli wziąć chlebów i tylko jeden mieli z sobą w łodzi. Wtedy im przykazał: Uważajcie, strzeżcie się kwasu faryzeuszów i kwasu Heroda. Oni zaczęli rozprawiać między sobą o tym, że nie mają chleba. Jezus zauważył to i rzekł im: Czemu rozprawiacie o tym, że nie macie chleba? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie, tak otępiały macie umysł? Macie oczy, a nie widzicie; macie uszy, a nie słyszycie? Nie pamiętacie, ile zebraliście koszów pełnych ułomków, kiedy połamałem pięć chlebów dla pięciu tysięcy? Odpowiedzieli Mu: Dwanaście. A kiedy połamałem siedem chlebów dla czterech tysięcy, ile zebraliście koszów pełnych ułomków? Odpowiedzieli: Siedem. I rzekł im: Jeszcze nie rozumiecie?

głupi jest człowiek

głupia jestem Panie, ciągle jeszcze głupia

jednak pociesza mnie fakt, że uczniowie byli z Tobą tak blisko doświadczali Twojej obecności i uczestniczyli w tylu cudach a jednak ciągle myśleli po ludzku

ostro ich potraktowałeś ...

nie śpię po nocach rozmyślając o dniu jutrzejszym o tym jednym chclebie czy mi go wystarczy czy nie za mało...

o tym czy dobrze, jak jest przyszłość mojej rodziny... "jeszcze nie rozumiecie?"

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Słowo Boże jest jak miecz obosieczny

(Hbr 4,12-16) Żywe jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek. Mając więc arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla /uzyskania/ pomocy w stosownej chwili. Żywe jest Słowo Boże... Im częściej je czytam tym więcej rzeczy widzę w swoim życiu. Rzeczy, które nie mogą czekać. Spraw, które gdzieś zepchnęłam na dalszy plan. Teraz widzę, że one też są ważne. Przenika moją duszę...osądza pragni
Czytaj więcej

Bóg jest sprawcą chcenia i działania

(Flp 2,12-18) Umiłowani moi, skoro zawsze byliście posłuszni, zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem nie tylko w mojej obecności, lecz jeszcze bardziej teraz, gdy mnie nie ma. Albowiem to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego] wolą. Czyńcie wszystko bez szemrań i powątpiewań, abyście się stali bez zarzutu i bez winy jako nienaganne dzieci Boże pośród narodu zepsutego i przewrotnego. Między nimi jawicie się jako źródła światła w świecie. Trzymajcie się mocno Słowa Życia, abym mógł być dumny w dniu Chrystusa, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem. A jeśli nawet krew moja ma być wylana przy ofiarniczej posłudze około waszej wiary, cieszę się i dzielę radość z wami wszystkimi: a także i wy się cieszcie i dzielcie radość ze mną! Jakie piękne słowa. Jakie prawdziwe. Bóg jest sprawcą chcenia i DZIAŁANIA ! Ty Panie dajesz siłę i moc do działania. Żeby tylko nie zabić czynu szemraniem. Przepraszam za szemrania. Tyle szemrania w moim życiu
Czytaj więcej

ucho igielne

Obraz
(Mt 19,23-30) Jezus powiedział do swoich uczniów: Zaprawdę, powiadam wam: Bogaty z trudnością wejdzie do królestwa niebieskiego. Jeszcze raz wam powiadam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego. Gdy uczniowie to usłyszeli, przerazili się bardzo i pytali: Któż więc może się zbawić? Jezus spojrzał na nich i rzekł: U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe. Komentarze mówią, że istniała brama nazwana ucho igielne. Wielbłąd, który wiózł na swoim grzbiecie towary nie mógł przez nią przejść, trzeba było zdjąć ładunek i przejść na kolanach, tak była ciasna. Zdjąć po to by iść dalej. Uwolnić się niejako. Uwolnić się od rzeczy od tego bez czego pozornie nie potrafiłabym żyć? paradoks pragniemy wolności a każdego dnia zniewalamy się coraz mocniej mam takich przyjaciół, którzy z różnych powodów nie posiadają wiele. Zawsze kiedy tam jestem uczę się tego szczęścia od nich. Są szczęśliwi. Ja głupia myślałam, że może trzeba im k
Czytaj więcej