nakarmisz duszę przygnębioną
(Iz 58,9b-14)
To mówi Pan Bóg: Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem. Pan cię zawsze prowadzić będzie, nasyci duszę twoją na pustkowiach. Odmłodzi twoje kości, tak że będziesz jak zroszony ogród i jak źródło wody, co się nie wyczerpie. Twoi ludzie zabudują prastare zwaliska, wzniesiesz budowle z odwiecznych fundamentów. I będą cię nazywać naprawcą wyłomów, odnowicielem rumowisk - na zamieszkanie. Jeśli powściągniesz twe nogi od przekraczania szabatu, żeby w dzień mój święty spraw swych nie załatwiać, jeśli nazwiesz szabat rozkoszą, a święty dzień Pana - czcigodnym, jeśli go uszanujesz przez unikanie podróży, tak by nie przeprowadzać swej woli ani n wtedy znajdziesz twą rozkosz w Panu. Ja cię powiodę w triumfie przez wyżyny kraju, karmić cię będę dziedzictwem Jakuba, twojego ojca. Albowiem usta Pańskie to wyrzekły.
Czas by stanąć w prawdzie.
popatrzeć na swoje życie....
uklęknąć i uderzyć się w piersi
czas podać podać swój chleb zgłodniałemu i nakarmić duszę przygnębioną,
...wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach,
a twoja ciemność stanie się południem.
Pan cię zawsze prowadzić będzie
teraz jest ten czas
czas by zamienić ciemność na światło
zmagam się Panie z moją ciemnością, przewracam się Panie co krok, ale wiem, że Twoja śmierć na krzyżu nie była daremna,
nastał taki czas w którym wysłałeś mnie Panie do duszy przygnębionej i choć staram się bardzo to ogarnia mnie przygnębienie. Dobrze, że mogę karmić się Twoim ciałem dobrze, że wczoraj była droga krzyżowa, dobrze że wiem gdzie szukać ratunku...
i choć płakać mi się chce nieustannie myśląc o spustoszeniu w jednej duszy to w tym moim smutku jesteś Ty Panie bo prowadzi mnie do Ciebie
Wierzę Ci Boże, a powiedziałeś: Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem. Pan cię zawsze prowadzić będzie,
To mówi Pan Bóg: Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem. Pan cię zawsze prowadzić będzie, nasyci duszę twoją na pustkowiach. Odmłodzi twoje kości, tak że będziesz jak zroszony ogród i jak źródło wody, co się nie wyczerpie. Twoi ludzie zabudują prastare zwaliska, wzniesiesz budowle z odwiecznych fundamentów. I będą cię nazywać naprawcą wyłomów, odnowicielem rumowisk - na zamieszkanie. Jeśli powściągniesz twe nogi od przekraczania szabatu, żeby w dzień mój święty spraw swych nie załatwiać, jeśli nazwiesz szabat rozkoszą, a święty dzień Pana - czcigodnym, jeśli go uszanujesz przez unikanie podróży, tak by nie przeprowadzać swej woli ani n wtedy znajdziesz twą rozkosz w Panu. Ja cię powiodę w triumfie przez wyżyny kraju, karmić cię będę dziedzictwem Jakuba, twojego ojca. Albowiem usta Pańskie to wyrzekły.
Czas by stanąć w prawdzie.
popatrzeć na swoje życie....
uklęknąć i uderzyć się w piersi
czas podać podać swój chleb zgłodniałemu i nakarmić duszę przygnębioną,
...wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach,
a twoja ciemność stanie się południem.
Pan cię zawsze prowadzić będzie
teraz jest ten czas
czas by zamienić ciemność na światło
zmagam się Panie z moją ciemnością, przewracam się Panie co krok, ale wiem, że Twoja śmierć na krzyżu nie była daremna,
nastał taki czas w którym wysłałeś mnie Panie do duszy przygnębionej i choć staram się bardzo to ogarnia mnie przygnębienie. Dobrze, że mogę karmić się Twoim ciałem dobrze, że wczoraj była droga krzyżowa, dobrze że wiem gdzie szukać ratunku...
i choć płakać mi się chce nieustannie myśląc o spustoszeniu w jednej duszy to w tym moim smutku jesteś Ty Panie bo prowadzi mnie do Ciebie
Wierzę Ci Boże, a powiedziałeś: Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem. Pan cię zawsze prowadzić będzie,
Komentarze