zakryte

(Łk 19,41-44)
Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi. Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami. Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia.

Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami...

Komentarze

Andrzej Golonka pisze…
Chrystus otoczony chwałą zmierza na osiołku do Jerozolimy. Jego uczniowie wychwalają Boga w hymnie w którym mowa jest o Królu który przychodzi w imię Pana. Dlaczego Jezus płacze? Bo wszyscy ludzie ze Świętego Miasta cieszą się nie z tego powodu co powinni. Nikt GO nie poznał. My też nie. Patrząc na króla nie zobaczyliśmy naszego Pana. Zakryte przez nas samych.
21 listopada 2008 00:22
Magda Sabik pisze…
w tym największy dramat
zakryte przez nas samych
22 listopada 2008 22:14
Magda Sabik pisze…
myslałam jeszcze wczoraj nad tym tekstem
zastanawia mnie dlaczego Jezus powiedział : "...zostało to zakryte..."
takich słów jest więcej w Biblii...
łk 9,45 (... nie rozumieli tego powiedzenia było ono zakryte przed nimi)
łk 18, 34 (o zmartwychwstaniu "rzecz ta była zakryta przed nimi") i wiele innych np. oczy ich były jakby na uwięzi...
Zastanawiam się czy czasem nie jest tak, że wolą Boga jest byśmy odkrywali różne rzeczy w odpowiednim czasie?
albo Bóg mówi a w nas jest coś takiego co nie pozwala nam usłyszeć i Bóg o tym wie, a my nie zdajemy sobie z tego sprawy?
Tu jest wyraźnie napisane Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami. Co to znaczy "zostało". Kto to sprawił? Kto sprawia, że coś jest dla nas zakryte? Czy aby na pewno my sami?
23 listopada 2008 11:16
Andrzej Golonka pisze…
Tu dochodzimy do pytania jaki jest Bóg. Jak nie pasuje do naszych wyobrażeń odczuwamy dyskomfort. Czy to On się z nami bawi zakrywając to co odkryte... i dlaczego tak robi... To może jak to co czytamy nie pasuje do naszego o Nim wyobrażenia to coś sobie wymyślimy. Chcemy być Jak Bóg.
Grzech z raju.
23 listopada 2008 18:20
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Słowo Boże jest jak miecz obosieczny

(Hbr 4,12-16) Żywe jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek. Mając więc arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla /uzyskania/ pomocy w stosownej chwili. Żywe jest Słowo Boże... Im częściej je czytam tym więcej rzeczy widzę w swoim życiu. Rzeczy, które nie mogą czekać. Spraw, które gdzieś zepchnęłam na dalszy plan. Teraz widzę, że one też są ważne. Przenika moją duszę...osądza pragni
Czytaj więcej

ucho igielne

Obraz
(Mt 19,23-30) Jezus powiedział do swoich uczniów: Zaprawdę, powiadam wam: Bogaty z trudnością wejdzie do królestwa niebieskiego. Jeszcze raz wam powiadam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego. Gdy uczniowie to usłyszeli, przerazili się bardzo i pytali: Któż więc może się zbawić? Jezus spojrzał na nich i rzekł: U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe. Komentarze mówią, że istniała brama nazwana ucho igielne. Wielbłąd, który wiózł na swoim grzbiecie towary nie mógł przez nią przejść, trzeba było zdjąć ładunek i przejść na kolanach, tak była ciasna. Zdjąć po to by iść dalej. Uwolnić się niejako. Uwolnić się od rzeczy od tego bez czego pozornie nie potrafiłabym żyć? paradoks pragniemy wolności a każdego dnia zniewalamy się coraz mocniej mam takich przyjaciół, którzy z różnych powodów nie posiadają wiele. Zawsze kiedy tam jestem uczę się tego szczęścia od nich. Są szczęśliwi. Ja głupia myślałam, że może trzeba im k
Czytaj więcej

Bóg jest sprawcą chcenia i działania

(Flp 2,12-18) Umiłowani moi, skoro zawsze byliście posłuszni, zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem nie tylko w mojej obecności, lecz jeszcze bardziej teraz, gdy mnie nie ma. Albowiem to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego] wolą. Czyńcie wszystko bez szemrań i powątpiewań, abyście się stali bez zarzutu i bez winy jako nienaganne dzieci Boże pośród narodu zepsutego i przewrotnego. Między nimi jawicie się jako źródła światła w świecie. Trzymajcie się mocno Słowa Życia, abym mógł być dumny w dniu Chrystusa, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem. A jeśli nawet krew moja ma być wylana przy ofiarniczej posłudze około waszej wiary, cieszę się i dzielę radość z wami wszystkimi: a także i wy się cieszcie i dzielcie radość ze mną! Jakie piękne słowa. Jakie prawdziwe. Bóg jest sprawcą chcenia i DZIAŁANIA ! Ty Panie dajesz siłę i moc do działania. Żeby tylko nie zabić czynu szemraniem. Przepraszam za szemrania. Tyle szemrania w moim życiu
Czytaj więcej