zawstydziłam się
(Mt 18,21-35)
Piotr zbliżył się do Jezusa i zapytał: Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy? Jezus mu odrzekł: Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał rozliczyć się ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak dług odzyskać. Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam. Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: Oddaj, coś winien! Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą? I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu.
Moja siedmioletnia córka opowiadała wczoraj o dziewczynce, która nie chciała jej pożyczyć kredki. W odruchu rodzicielskim pytam: a gdzie masz swoje kredki? W końcu zniecierpliwiona opowieścią o niegrzecznej dziewczynce daję mojemu dziecku radę: poczekaj jak kiedyś jej coś zabraknie...
Na co Zosia: ale mamo ja tak nie zrobię, pamiętasz?: nie czyń drugiemu co tobie niemiłe...
Zawstydziłam się.
Czas postu- czas zawstydzenia, że nie pamiętam podstawowych prawd, że mam za dużo, że ...
i jeszcze jedna mądra rada dla dziecka, tym razem babcia: nie daj się Antosiu przecież masz ręce (po opowiadaniu o tym jak w przedszkolu chłopcy się bili)
na co Antek: rączki nie są do bicia...
Piotr zbliżył się do Jezusa i zapytał: Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy? Jezus mu odrzekł: Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał rozliczyć się ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak dług odzyskać. Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam. Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: Oddaj, coś winien! Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą? I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu.
Moja siedmioletnia córka opowiadała wczoraj o dziewczynce, która nie chciała jej pożyczyć kredki. W odruchu rodzicielskim pytam: a gdzie masz swoje kredki? W końcu zniecierpliwiona opowieścią o niegrzecznej dziewczynce daję mojemu dziecku radę: poczekaj jak kiedyś jej coś zabraknie...
Na co Zosia: ale mamo ja tak nie zrobię, pamiętasz?: nie czyń drugiemu co tobie niemiłe...
Zawstydziłam się.
Czas postu- czas zawstydzenia, że nie pamiętam podstawowych prawd, że mam za dużo, że ...
i jeszcze jedna mądra rada dla dziecka, tym razem babcia: nie daj się Antosiu przecież masz ręce (po opowiadaniu o tym jak w przedszkolu chłopcy się bili)
na co Antek: rączki nie są do bicia...
Komentarze